جراحی دندان و ایمپلنت | موتور جراحی و ایمپلنت | جراحی ایمپلنت دندان | جراحی ایمپلنت دندانپزشکی | وسایل جراحی ایمپلنت
جراحی ایمپلنت معمولا اولین مرحله از درمان ایمپلنت است که در آن بیمار جراحی می شود تا ایمپلنت در استخوان فک قرار بگیرد.
ایمپلنت دندانT یک استوانه تیتانیومی کوچک با اندازه مشابه ریشه دندان است که در محلی از استخوان فک که دندان کشیده شده است ، قرار میگیرد. ایمپلنت در طی چند ماه با استخوان جوش خورده ، یکپارچه میشود و نقش ریشه دندان را ایفا میکند. بر روی ایمپلنت ،روکش قرار داده میشود و به مانند یک دندان عمل میکند. درمان ایمپلنت هیچگونه آسیبی به دندان های مجاور وارد نمیکند.
ایمپلنتولوژی (علم دندانپزشکی کاشت ایمپلنت‌های دندانی) بعد از علم جراحی دهان و دندان، جزء قدیمی‌ترین روش‌های دندان پزشکی است. استفاده از ایمپلنت‌هایی به فرم ریشه‌ای قدمتی ۱۰۰۰ ساله دارند.
۴۰۰۰ سال پیش در چین باستان از بامبو برای جایگزینی دندان از دست رفته و ۲۰۰۰ سال پیش در مصر باستان از فلزات گران بها برای این منظور استفاده می‌کرده‌اند و در بعضی از مومیایی‌های یافت شده در مصر دندان پیوند شدهٔ انسان یافت شده‌است که خود گواهی برای قدمت استفاده از ایمپلنت‌های دندانی از سالیان دور می‌باشد.
در سال ۱۹۵۲ میلادی، جراح ارتوپدی سوئدی به نام برانمارک که علاقه‌مند به ترمیم و بازسازی استخوان بود، طی تحقیقاتی روی استخوان ران خرگوش، متوجه رشد استخوان در اطراف فلز تیتانیوم گردید. برانمارک تحقیقات خود را بر روی انسان و حیوان ادامه داد و توانست بعد از انجام آزمایشات زیادی این ویژگی خوب و مفید فلز تیتانیوم را ثابت کند.
اگر چه برانمارک اول روی استخوان ران کار می‌کرد، اما در ادامه تصمیم گرفت که بر روی دهان، مطالعاتش را ادامه دهد زیرا دسترسی بیشتر و نیاز بیشتری را در این بخش احساس می‌کرد. برانمارک در سال ۱۹۶۵ میلادی اولین ایمپلنت دندانی را در دهان یک داوطلب قرار داد.
مزایای ایمپلنت:
زرگترین مزیت ایمپلنت حفظ استخوان باقی‌مانده و جلوگیری از تحلیل استخوان (که به خاطر بی دندانی رخ می‌دهد) می‌باشد. مزیت دیگر ایمپلنت عدم نیاز به تراش دندان‌های مجاور در صورت استفاده از پروتز ثابت و کمک به گیر و ثبات پروتز متحرک از طریق ساختن اوردنچر (پروتز متحرک متکی بر ایمپلنت) است.
مزیت ایمپلنت نسبت به بریج
عدم استفاده از دو دندان سالم مجاور به عنوان پایه در ایمپلنت گذاری، زیرا در روش بریج استفاده از دو دندان مجاور به عنوان پایه، باعث آسیب به آنها شده و در نهایت آن دندان‌های سالم نیز از بین خواهند رفت و فرایند تحلیل استخوان که با کشیدن دندان آغاز شده‌است، ادامه می‌یابد. اما کاشت ایمپلنت، هم از آسیب به دندان‌های مجاور ممانعت میکند و هم وجود فیکسچر در استخوان فک، پدیده تحلیل استخوان فک را به میزان چشمگیری کاهش میکند.
اما در بعضی موارد مراجعه دیرهنگام فرد برای کاشت دندان (ایمپلنت) یا وجود کیست و تومورهای دهانی منجر به از بین رفتن فضای مناسب و کم شدن قطر و ارتفاع استخوان فک میشود که در این حالت، دندانپزشک قبل یا همزمان با جایگذاری فیکسچر، با استفاده از پودر و بلاک استخوانی و ممبرین (بایومتریال‌ها) استخوان را بازسازی کرده تا شرایط مناسب برای قرارگیری ایمپلنت مهیا گردد. در این مواقع طول درمان بیمار (آماده شدن استخوان برای جایگذاری ایمپلنت) بسته به شرایط بیمار از ۳ تا ۶ ماه طول می‌کشد و دندانپزشک به کمک عکس‌های رادیوگرافی می‌تواند روند درمان را دنبال کند و بهترین زمان را برای کاشت ایمپلنت تشخیص دهد.
جراحی دندان و ایمپلنت | موتور جراحی و ایمپلنت | جراحی ایمپلنت دندان | جراحی ایمپلنت دندانپزشکی | وسایل جراحی ایمپلنت
|
||
|
||
|
